Hop Hop Sta eens op !
Een spannende dag vandaag, want met een beetje geluk zou Snor vandaag zijn bed kunnen verlaten.
Een snelle opfrisdoesj en de berg op naar de taxi. Het was nu alweer goed warm, dus die doesj was snel teniet gedaan. Kheb even een broodje en jus gescoord bij een koffiebar tegenover het ziekenhuis, en sprong in de taxi voor een paar minuten ritje naar Snor's stekkie.
Het eerste bezoek was van een dame van de instantie die gestrandde reizigers in de gaten houd. Hoe het gaat, heb je klachten of vragen, dat werk. Heel keurig ! We hebben nu trouwens pas in de gaten dat die wel 3x per dag komen !! Hier in de kliniek tenminste, in het UH hebben we nooit iemand gezien, behalve de man van de ambassade die meldde dat de operatie hier in Griekenland zou plaatsvinden. Bekend bij de instanties waren we dus wel degelijk.
Na dit bezoek kwam de chirurg om het hoekje spieken. Hoe het was, en hoe hij zich voelde. Snor was pijnvrij de nacht doorgekomen, zonder extra medicatie behalve de antibiotica. Hij was er wel klaar voor om zijn zwembad uit te komen en te zitten. Knetterspannend natuurlijk !
De arts schepte vertrouwen, gaf advies en leende de helpende hand. En zitten voelde al als een grote verlichting. ZO fijn om niet meer aan je matras vastgeplakt te zitten en wat met de benen te kunnen bungelen.
Het feest wat nog niet klaar. Hij moest ook staan, op beide benen, en kijken of ie stapjes kon zetten. Arm in arm met de chirurg stond ie op. Angstig of het zou lukken, onzeker, gespannen, maar het lukte. Natuurlijk lukte het …. En daar waren de tranen weer. Van geluk, van opluchting, de heup is gefixt, en Snor doet het weer !!! Geweldig blij zijn we, en bijna euforisch van geluk.
Snor heeft de hele dag op een stoel gezeten waarbij het zitvlak hoger was gemaakt met een deken en een zitkussen, zodat hij niet te diep zit. Ook mag hij de twist niet doen, en moet hij zijn benen recht vooruit zetten en geen bochtjes maken. Hij loopt met een looprek, en moet zijn slechte been als eerst vooruit zetten. De focus moet er goed op met deze nieuwe manier van lopen, anders is het niet goed voor zijn heup. Niet TE euforisch zijn dus.
Het was tijd de plak van het lijf te wassen, en dus sjokte Snor naar de badkamer en heb ik hem gewassen aan de wastafel. Het water werd hier wel warm, en het was nog maar weer een bevestiging dat het fijn was uit bed te kunnen, al was het alleen maar om even normaal te kunnen wassen. In zijn slip ging ie weer terug naar de stoel. Kwam er een verpleger langs die zei dat hij wel ff een short aan moest trekken. Hij liep weg, en kwam terug met een katoenen short, en een t-shirt met logo van het ziekenhuis. Plus nog een extra short, voor morgen. LIEF ! We hadden nog even pret ook want er werd in het Engels gemeld : You have to put in a short ..... Put in werd Poetin en zo had Snor ineens een short van Poetin ....
Daarbij HAD Snor gisteren al een pen van de anesthesiste gekregen, en eerder vandaag een plastic goodybag gekregen met badslippers, tandenborstel met tandpasta, een elastiekje voor in zijn haar :-), een tandenstoker, oorstokjes en wattenschijfjes, een kammetje, lekkere shampoo en een stukkie zeep, plus een eenmalige te gebruiken sponsje met zeep. Had ik al gezegd dat we ons zo vertroeteld voelen ? Je zou bijna willen blijven ..... BIJNA !!!
Dame 2 van de gestrandde reizigers instantie wam buurten, met weer dezelfde vraag hoe het ging. Zij had zelfs een klein presentje meegenomen in de vorm van een stukje zeep en een Grieks oog als koelkastmagneet, gezellig ingepakt. Ik wil nog maar eens benadrukken dat je hier zo ontzettend warm en vriendelijk benaderd word !! Niet te evenaren.
Snor heeft flink zijn best gedaan met het lopen, en is niet meer terug zijn bed in gegaan. Lekker een beetje slenteren door de knettersmalle gangetjes. Intens is het wel, dus halverwege de middag had ie wat spierpijn. Ook van al dat liggen van afgelopen dagen is zijn rug natuurlijk ook wat naar de klote. Maar het ging prima ! Helemaal prima.
De rest van de dag hebben we zitten wachten op groen licht van de arts ….. Kben nog wel even de deur uit geweest, langs de kleurige kunst aan de muur, om een bakkie koffie voor de baas te halen, en ook nog een rondje in de buurtsuper gemaakt om wat fruit te scoren. Allemaal op een paar minuten wandelen. Wat een wereldplek hier. Verder was het zitten en wachten. Snor op zijn stoel, en ik lekker languit op het zweetbed, wat wel veel zachter is dan die ellendige plank op mijn appartement. Kheb zelfs nog even een lekker wegtrekkertje gehad.
De nieuwe buurman op de kamer was ook geholpen aan zijn heup maar sprak nauwelijks Engels. Beetje onhandig, maar toen hij ook zijn bed uitmocht eind van de middag, sprongen bij Snor weer de tranen in zijn ogen, omdat hij in de ogen van zijn buurman zag wat hij zelf in de ochtend ervaren had. Wat een emotionele toestand is dit toch.
De arts heb ik overigens tot een uur of 6 niet gezien. Wel dame drie van de gestrandde toeristen, die we ook weer geruststelden dat het echt helemaal fijn was allemaal. Ik besloot daarna naar huis te gaan, want ik wilde toch mijn vriendelijke gastheer even inlichten dat het einde van mijn verblijf in zicht komt en dat moet ook betaald worden. En dus …. taxi in en weer wandelend het laatste stukkie terug naar de basis.
Ik schiet achter mijn laptop om de blog te fixen, want de vriendelijke gasthees is in geen velden of wegen te bekennen. Onhandig natuurlijk, aar ik hoop dat ik hem nog wel ga zien, anders weet ik even niet hoe dit af te handelen. Toen appte Snor, dat de arts was geweest en dat die meldde dat als de bloedwaardes morgen goed zijn, dat er dan groen licht komt. Direct daarna had de AC naar Snor gebeld om te melden dat als het groene licht er is, dat ze dan het vervoer van deur tot deur gaan regelen. Van deur tot deur !!! Alsof je de belangrijkste gast in de kliniek bent. Tjonge.
Oh oh oh oh oh …... mooier kan het toch niet jongens ! Ik maak even een vreugdedansje en besluit vanavond nog de koffers alvast te herschikken. Ik verwacht niet echt morgen al in het vliegtuig te zitten, maar goed ….. hoe mooi zou het zijn dat deze lijn van positieve ontwikkelingen zich gewoon lekker voortzet !!!
Reacties
Reacties
Ik hou van goed nieuws!!!
Blije snoetjes op de foto ?, en heerlijk dat hij nu zijn bed uit kan !
En nu maar niet naar het Bokito ziekenhuis geweest voor het broodje ??
Ik ga nu even naar Bibi, kijken of ze mij al lief genoeg vind om van de trap te komen ??
X wij
Zo fijn allemaal ❤️
Wat goed om deze mooie berichten te lezen en wat doen jullie het goed samen ❤️. Wat een TOP team zijn jullie!! Ik heup jullie snel in Nederland te zien ?
Alleen maar goed nieuws. Zo fijn om te lezen en om aan te sluiten bij Jo: Heup doet leven. ( deze is van Anneke)
☘️☘️☘️
Dít klinkt echt heel top allemaal! Wat fijn!
Ik zeg altijd: kleine vooruitgang is ook vooruitgang, maar dit is wel grote vooruitgang ?
Morgen weer afwachten met nieuwe en frisse hoop!
Lees nu alleen maar goeie berichten...en dat houden jullie ook zo! Beloofd?
Ongelofelijk hè.. dag na de operatie al aan de wandel. En fijn zeg dat je geen pijn hebt Roon!!
Hoop dat jullie nu snel naar huis mogen.
Maar dan thuis wel weer even rustig aan, je hebt een flinke operatie achter de rug.
Zie je wel..
alles komt goed..
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}